Robert Geveke
Geboren Heerenveen 28-07-1973
Opleidingen:
AKI beeldende kunst&vormgeving Enschede 1995-1999
De Ateliers’63 Amsterdam 1999-2001
woont en werkt in Rotterdam
'jos', 180 x 130, 2002
groeptentoonstellingen:
1998- ‘Sneak Preview’ Kunstcentrum Hengelo
1999- AKI eindexamententoonstelling
2000- De Zaaijer Amsterdam (Bunning Brongers Preis)
2001- Singel 74 ‘please to meet you..’
2001- Gemeente Museum Den Haag (Königliche Preis)
2001- Venlo Museum van Bommel van Dam
2002- Rijksmuseum Twenthe Enschede ‘AKI ontplooit’
2002- Edam ‘portraits’
Solotentoonstellingen:
2001- Eindpresentatie De Ateliers’63
2001- Galerie Hoogenbosch Gorredijk
2001- Galerie AYAC’s Amsterdam
2002- Galerie Aschenbach & Hofland
Prijzen:
Bunning Brongers prijs (2000)
sinds het modernisme werd gedimd:Het licht. Niet het licht van buitenaf dat
nodig is om dingen zichtbaar te maken maar het licht dat van binnenuit wordt
gevisualiseerd: het artificiële licht dat afkomstig is van monitoren,
testbeelden, videogames en computerschermen. De uitdaging bestaat er in om
met verf een equivalent te vinden voor het zinderende pulserende licht dat
van achter de schermen lijkt te komen.
Het verleden is een grote bron voor informatie zoals bijvoorbeeld de
‘verlichte’ blik in fayoemportretten, het knip en plakwerk van Raphael ten
behoeve van het (schoonheids)ideaal, de pop/half mens figuurtjes van
Cranach. Maar ik blik ook graag naar een mogelijke toekomst.
Nauwgezet volg ik het debat over genetische manipulatie en klonen met
betrekking tot de mens. Kunnen we het schoonheidsideaal verwezenlijken? En
wat voot type mens krijgen we? De schilderijen zijn onder andere een
weerspiegeling van deze nieuwsgierigheid.
Ik schilder realistische eenduidige portretten die doen denken aan digitale
creaties als Lara Croft en Aki Ross. Echter ik gebruik beelden uit mijn
eigen beeldbank die bestaat uit lippen, ogen , neuzen van mijn eigen
vrienden - en kenniskring. Die voeg ik naar believen weer samen om een
perfecte replica te maken. Maar het streven naar perfectie heeft ook iets
morbide en het tegenovergestelde is vaak het geval: De personen zijn niet
perfect maar zweven in het schemergebied van leven en niet-leven. Afwezig
versus aanwezig. Tussen een lege en een vertederende blik