cv teksten actueel
Scroll straks naar beneden voor de tekst >
Daan Roosegaarde: Maakt de wereld beter - 2015
Daan Roosegaarde conquiert l'avenir avec de la techno-poésie-2015
Op Steenworp Afstand - 2013
Archipel: De Kunstcollectie van Margreet Bouman en Ronald Ruseler - 2012
Een concert voor Paardenstaart, twee Ogen en een Spier - 2012
Parlons ensemble, interview met Hans van Houwelingen - 2011
La valeur de l’anormalité - dossier Van Gogh, interview met Hans Looijen - 2011
Me protéger de la honte, interview met Cees Krijnen - 2010
L’art de l’intimité, l’intimité comme art - interview met Ger van Elk, 2008
La Ville des Esclaves, interview met Joep van Lieshout - 2008
Et oui elle tourne, interview met John Körmeling - 2008
Documenta 12: Moderniteit?, Leven! en Educatie - 2007
Architecture Liquide, interview met Lars Spuybroek - 2006
Mer en mer .... Zee in zee, water in water - 2006
Stap voor stap en voorzichtig voorwaarts! - Een bezoek aan de 51-ste Biënnale van Venetië, 2005
Schilderen met stenen, houtblokken en zwarte inkt, over Herman Geerdink - 2005
Over het einde van de kunst en de toekomst van de Vishal - 2004
De Esthetica van de Non-Schoonheid, over Gé-Karel van der Sterren - 2004
Op reis naar het einde van de wereld - 1998
In het Frans Halsmuseum - 1996
Interview met Steven Kwint - 1969

MER EN MER

1. Territoire

Il me plait de me trouver dans les territoires mystérieux de l’entre deux, lieux de transition, sans signification ni intention, dont l’existence est le fruit du hasard.
Ce « territoire » est un lieu imaginaire dans lequel j’aime errer quand je travaille.

Là où elle rejoint la mer, la terre perd sa présence palpable et se transforme de manière toujours changeante. C’est un no man’s land inexplicable qui ne prendra jamais forme et est perpétuellement en mouvement. C’est le moment où le départ et l’arrivée se confondent.
Quand je pense à l’estran de la côte de Hollande, un désir irrésistible surgit en moi. C’est sans doute pourquoi j’ai entamé un « voyage imaginaire », un tour du monde « vers l’ ouest », désir d’inconnu, curiosité pour le non-connu, qui m’a conduit à traverser continents, océans et îles.
La quête.

2. Eau

En 1983 j’ai enregistré les bruits de Venise : l’eau clapote et frappe les quais, un bateau à moteur accoste, dans le lointain on travaille sur un chantier naval, on donne des coups sur un tuyau de fer, une fontaine murmure, des voix d’enfants se réverbèrent sur l’eau... Même si l’eau de Venise vient de la mer, elle est intime comme celle d’un ruisseau. Cette bande sonore, métaphore de la beauté de la ville, la rend palpable, fait surgir les images.
D’autres souvenirs me reviennent. L’eau qui étanche la soif. La bruine qui trempe jusqu’aux os. La buée sur les vitres quand le temps est âpre. Un robinet qui goutte la nuit. Un ruisseau gelé bordé de cactus dans la lumière du matin. Une mare cachée qui remplit lentement une source sacrée. Un oiseau de paradis aux plumes bleues qui siffle, comme si une planche tombait dans l’eau. Le aquement aigu de la glace lorsqu’un glacier tombe dans les fjords du sud. La force symphonique de chutes d’eau qui soufflent des nuages de brume où se forment des arcs-en-ciel. Un garçonnet jouant avec un voilier miniature dans la mer en été.
Accords d’un morceau de musique complexe, histoire sans début ni fin, constamment présentes, exorcisme d’images.
C’est de la que provient la série Mer dans la mer, eau dans l’eau.

traduction: Frédérique Le Graverend
ZEE IN ZEE, WATER IN WATER

1. Territorium

Ik voel mij thuis in geheimzinnige tussengebieden. Dit zijn niet-vormgegeven overgangsgebieden die geen betekenis of bedoeling lijken te hebben. Zij ontlenen hun bestaan louter aan het toeval. Deze tussengebieden maken deel uit van mijn ‘territorium’, een imaginair gebied waarin ik graag ronddwaal als ik werk.
Daar waar het land overgaat in de zee verliest het zijn voelbare aanwezigheid en neemt het een steeds veranderend karakter aan. Hier ontstaat het onverklaarbare niemandsland dat nooit een vorm wordt en altijd in beweging is.
Dit is het moment waar aankomst en vertrek zich verenigen.
Er komt altijd een onweerstaanbaar verlangen in mij op, als ik aan de waterlijn van de Hollandse kust denk. Vandaar waarschijnlijk dat ik ooit begonnen ben ‘westwaarts’ te reizen in een poging daadwerkelijk de wereld rond te trekken en ooit weer op die plaats van vertrek terug te keren. Deze reis ben ik ‘De Imaginaire Reis’ gaan noemen en zij drukt verlangen en nieuwsgierigheid uit naar het andere, het niet gekende.
Het is een dwaaltocht geworden over continenten, zeeën en eilanden. De queeste.

2. Water

In 1983 heb ik het geluid van Venetiaans water vastgelegd: Het water kabbelt en klotst tegen de kadewand. Een motorboot legt aan. In de verte wordt gewerkt op een scheepswerf. Je hoort het holle geluid van slagen op ijzer. Een fontein klatert. Kinderstemmen weerkaatsen op de achtergrond. Hoewel in de kanalen van Venetië zeewater stroomt heeft het een intimiteit die men ook ervaart bij het horen van een beek.
Deze opnames zijn voor mij een metafoor geworden voor de schoonheid van de stad. Het geluid maakt de stad tastbaar, de beelden komen vanzelf. Niet alleen op het atelier, maar ook als ik elders ben doen kinderstemmen, het geluid van steigerbuizen of motorboten mij vaak denken aan dat klassieke water van de lagune.
Maar ook andere herinneringen komen boven. Water om de dorst te lessen. De motregen die je niet voelt, maar waar je kletsnat van wordt. Guur weer met wind en beslagen ruiten. Een druppelende kraan in de nacht. Een bevroren beek in ochtendlicht, omgeven door hoge cactussen. De verborgen kreek die traag een heilige bron vult. Een vogel met blauwe paradijsveren die fluit alsof een plank in het water valt. Het vlijmscherpe kraken van vallend gletsjerijs in zuidelijke fjorden. Het symfonische geweld van watervallen, die hoge wolken van nevel omhoog blazen en zo regenbogen veroorzaken. Duiken in een golf. Een jongetje dat op een zomerse dag in zee met zijn kleine zeilboot speelt.
Deze herinneringen zijn voor mij de akkoorden van een ingewikkeld muziekstuk. Een verhaal dat geen begin of einde heeft, maar dat wel voortdurend aanwezig is als een bezwering van beelden. De collage ZEE in ZEE , Water in Water is een van de resultaten.

Voor Area Revue)s( no 12 - Parijs

18 april 2006

zee in zee

zee in zee - water in water 1  2004 - 2005 115 x 97 cm acryl, papiercollage