HAARLEM – Jaap Timmers, Haarlems Dagblad, 14-07-25
Ronald Ruseler, 75 jaar, is opgenomen in de lijst van landelijke kunstenaars die meedingen naar de titel ’Kunstenaar van het Jaar 2026’. Steeds vaker vinden de schilderijen van de Haarlemmer hun weg naar kunstcollecties.
,,Na al die jaren heb ik nu het gevoel dat ik in bloei sta’’, zegt Ruseler reagerend op zijn kandidatuur. De lijst van genomineerde kunstenaars telt negentig namen. De verkiezing verloopt via stemrondes waaraan iedereen kan deelnemen. De genomineerden zijn aangedragen door tientallen vakgenoten, kenners, liefhebbers en journalisten. Ruseler ziet zijn kandidatuur als een erkenning, die waarde voor hem heeft, omdat hij hier ’op eigen kracht’ is gekomen zonder concessies te doen.
Heel blij
Hij heeft geen idee waaraan of aan wie hij de nominatie te danken heeft. Vorig jaar kreeg hij van galeriehouders Joke Stoute en Michel van Overbeeke de kans tweemaal in Haarlem te hangen (solo). ,,Daar ben ik heel blij mee geweest.’’
Nu is werk van hem te zien in een piepkleine etalage van collega-kunstenaar Aquil Copier aan de Spaarnwouderstraat 12 in Haarlem. Deze nieuwe kunstplek heet Punch!, waar plaats is voor een kunstwerk per keer. Zijn schilderijen worden gekenmerkt door kracht en grijpen terug op gemaakte reizen.
Ronald Ruseler: ,,Vorig jaar was de eerste keer dat ik op die lijst kwam. Als kunstenaar weet je soms niet wat je reikwijdte is, of mensen je werk kennen. Het is altijd een beetje gissen. Ik heb wel mijn eigen fans die me volgen, maar dat ik ineens out of the blue op zo’n lijst sta dat verraste me vorig jaar al, en nu is het dus niet meer een eenmalig ding. Op een of andere manier ben ik kennelijk toch door de zeef gevallen.’’
Het is best eervol dat zijn naam prijkt tussen die van Marlene Dumas (‘Dat is wereldtop’), Natasja Kensmil, Rineke Dijkstra en Henk Helmantel. Op de website van de verkiezing staat van Ruseler een maan boven een duinlandschap.
Alleen
Sinds zijn vroege jeugd schildert hij. Na al die jaren zegt hij: ,,Ik ben niet te stoppen. Toen ik net begon, had ik wel moeite mensen te overtuigen van waar ik naar op zoek was. Tegenwoordig merk ik dat mensen me snappen en contact met mijn werk krijgen. Ik heb blijkbaar tijd nodig gehad. Ik heb er altijd in geloofd. Het was niet altijd de makkelijke weg die ik koos, meestal zonder galerie. Ik deed het liever alleen, en ik denk dat mijn werk daardoor zwaartekracht heeft gekregen.’’
Ruseler zet de natuur speels en krachtig neer, precies zoals hij de natuur zelf ervaart: als mooi en ook wel meedogenloos.
