“Vele jaren later, staande voor het vuurpeloton, moest kolonel Aureliano Buendía denken aan die lang vervlogen middag, toen zijn vader hem meenam om kennis te maken met het ijs.”
“Muchos años después, frente al pelotón de fusilamiento, el coronel Aureliano Buendía había de recordar aquella tarde remota en que su padre lo llevó a conocer el hielo.”
– Honderd jaar eenzaamheid, 1972,
– Cien años de soledad, 1967
Het oeuvre van Márquez is een fictief en doorlopend verhaal dat tevens echt is en daardoor werkelijkheid wordt. Alle verhaallijnen, romanfiguren en onderwerpen verwijzen naar elkaar. Soms op de voorgrond, soms als een verwijzing die onnadrukkelijk even voorbij komt. Die structuur is voor mij altijd een inspiratiebron gebleven.
Gabriel García Márquez (1927 – 2014)
