RUS bladert terug

40 jaar Vellesan College

In mijn studietijd gaf ik, als een soort stage, 4 uurtjes tekenles op mijn oude Visseringschool, het latere Vellesan College te Velsen. Drie jaar daarvoor had ik de allereerste havo doorlopen. Die had toen nog een experimenteel karakter. Spannende Tijd. Wij kregen les van bijzondere docenten die ons inspireerden. (Ik herinner mij nog: Van Hemert, Veelders, Lamboo, de Vries) Zij openden voor ons de ramen naar de wereld.

Vertrouwd terrein
Mijn tekendocenten waren Dan van Golberdinge en Haije Gemser. Beiden waren actief op cultureel vlak. Ben Birkenfeld was docent Nederlands en een begrip. Hij ging het land door met Jiddische liedjes en die vertolkte hij op zijn gitaar ook een keer in de klas. Ons groepje liet hij na schooltijd, een totaalkunstwerk schrijven, met tekst, poëzie, muziek, toneel en een filmprojectie die wij in Beeckestijn hadden opgenomen. Dat leidde tot een optreden in de gymzaal van de school, de huidige aula van het hoofdgebouw. Wij gaven onder leiding van onze docent Duits Willem van Benten het literaire tijdschrift eks-perimentaal uit dat weliswaar bleef steken bij één exemplaar, maar daar stond tegenover dat Hans van der Kwaak ons voor zijn vak Cultuurgeschiedenis het laterale denken van de Britse filosoof Edward De Bono bijbracht.

Toen ik mijn havodiploma haalde wist ik het plotseling: kunstenaar was ik al … ik wilde daarnaast ook leraar worden.
Na mijn afstuderen koos ik voor mijn oude school en startte mijn carrière als tekendocent op vertrouwd terrein – de vermaarde tekenzolder. Al die jaren mocht ik daar op alle niveaus lesgeven. Dat begon deels uit noodzaak vanwege de fusie van 4 scholen naar één Vellesan College, maar het pakte gelukkig goed uit. Gaf tekenlessen van ivbo tot en met het atheneum en alles wat daartussen zit. Ik heb het hele klavier bespeeld om het zo maar eens uit te drukken. Dat heeft mij veel geleerd. In de eerste plaats de caleidoscoop aan diversiteit die een school in feite is. Er waren leerlingen die veel steun en begeleiding nodig hadden – kwetsbare kinderen, de superzelfstandigen die in staat waren hun eigen weg te vinden en daar tussenin die enorme groep leerlingen, die de eigenlijke scholengemeenschap een gezicht geeft.

Op vleugels
Na 41 jaar ging ik met spijt in het hart met pensioen en van mijn docentschap moest ik zeker wel een jaar afkicken. Niet dat alles zo geweldig is geweest, er zaten zeer moeilijke jaren bij met overvolle klassen, waardoor de kwaliteit er noodgedwongen wel eens bij inschoot en verder veel ander onderwijsgedoe. Door de politiek werden onderwijsexperimenten op ons losgelaten die onverantwoordelijk zijn geweest, maar die aangebrachte ravage kon ik gelukkig veelal het hoofd bieden, waarbij ik soms scherp aan de wind moest zeilen. Bladerend in mijn dagboekaantekeningen heb ik veel opmerkelijke momenten weer herbeleefd en misschien maakt deze terugblik duidelijk waarom lesgeven zo ontstellend leuk is. Mijn collega’s waren in vele gevallen mijn levende encyclopedie van kennis en kunde. Ik kon bij hen af en toe met ingewikkelde vraagstukken terecht, maar nummer 1 waren voor mij de leerlingen. En het gekke is dat de avond, voorafgaand aan twee dagen Vellesan mij al die jaren plankenkoorts bezorgde en dat gevoel heb ik nooit kunnen bedwingen. Hoe heerlijk ik het lesgeven ook vond. Stond ik eenmaal voor de klas dan kon het feest beginnen, dan viel alles van mij af en in de meeste gevallen gaven de leerlingen mij vleugels. Dan was er interactie. Op die momenten kijk ik met dankbaarheid terug. Missie geslaagd wat mij betreft.

1 juli 2015
Pensioen nabij. Joletta Bakker (tek) op mijn afscheidsetentje:
‘Eén van de bekendste uitspraken die ik van je ken, is dat men in Velsen blij mag zijn dat we er zo graag willen werken’.
We keuvelen over goed onderwijs en waarom gewone kinderen in de IJmond ook recht hebben op kwaliteit.
Ronald Neervoort (ne) merkte eerder deze week op dat hij uitzag naar Ruseler – De Musical, na 41 jaar op deze school en daarvoor nog als leerling op de allereerste havo.

30 juni 2015
X is 2 maanden niet op school geweest vanwege familieomstandigheden en staat een 5 voor Tekenen:
‘Oh meneer … Het is zo stom, want met een 5 ben ik een bespreekgeval … ik heb zo’n spijt, ook omdat ik u zo’n aardige leraar vind’.

10 juni 2015
‘Gaat u echt weg?’ vraagt M.
‘Ja! Ik ben 65 en dan moet je met pensioen’.
‘Maar u kunt toch nog wel blijven? Mijn opa is 70 en die werkt ook nog’, vult D aan.
‘Helaas, het is jammer, maar het moet… ik ga jullie wel missen hoor … dat wel’.
‘We willen niet dat u weggaat. U kunt ons volgend jaar toch nog wel 1 jaartje lesgeven, meneer … toe, eentje maar… eentje …!’, bidden en smeken zij als cherubijntjes.

22 april 2015
Examentijd. E is te laat om haar werk af te maken voor het komende examen. Klaas de Vos (teamleider) belt waar ze blijft.
‘Meneer de Vos hoefde niet te bellen. Ik was al onderweg, dan ga ik echt niet opnemen en ik ga ook niet bij hem langs’.
Gisteren deelde zij mee dat zij voor 1 vak niet van plan was om naar school te komen.

16 dec. 2014

• Besprak vorige week met Ronald Neervoort, de mentor van H5, over deze extreem luie klas, niet gemaakt huiswerk en dat werkjes inhalen bij mij geen recht is, maar een gunst.
  ‘Oh, zit ’t zo’, antwoordde hij.
  Hij had al iets opgevangen over einddata voor werkstukken en zal met de klas gaan praten.
  Vandaag is de klas poeslief en duidelijk geschrokken. Het idee begint post te vatten dat je niet alleen voor de gezelligheid op school zit, maar dat er straks ook een diploma gehaald moet worden. Hoe gek kan het lopen.

• Verder ideale les o.a. over het surrealisme en Freud (= droom). De klas zit gespannen te luisteren en wij praten leuk over de idiootste associaties die je kunt hebben in dromen … Oh, ja … dat kennen wij ook … & dit & dat … & ik had laatst zo’n gekke droom … &tc.
  Droomduiding met kunstplaatjes en gepuzzel. Geen vuiltje aan de lucht met die surrealisten, want iedereen doet enthousiast mee.

9 dec 2014
‘U bent dit jaar veel strenger dan vorig jaar, meneer’.
‘Dat komt omdat ik wil dat jullie allemaal het examen halen en slagen, dus lever je huiswerk uiterlijk vanavond, maar dan digitaal in. Dan wil ik het nog wel nakijken’.
‘Mag het ook volgende week?’.
‘Nee, ik moet het vandaag hebben. Ik wil verder met de les’. (Bozig)
‘Is het nu weer vrede meneer?’.

18 nov 2014
Na 2 uur praten plotseling een kikker in de keel & een hoestbui tot tranen aan toe.
‘Doorgaan met ademhalen, meneer’ klinkt het bezorgd achter in de klas.

5 nov 2014
Ik weet niet meer hoe het komt, maar ik zeg onverwacht:
’Laat mijn partner dat maar niet horen’.
Gretig roept de klas:
‘Heeft u een partner … Is het een man of een vrouw …?
‘Ja. Dat zouden jullie wel willen weten, hè’, doe ik geheimzinnig en moet lachen.
‘Of is het zo’n Thais chicky?’.
‘Nou goed… het is een hele leuke vrouw en ik ben nog steeds verliefd op haar’.
Het stof dwarrelt na enige tijd neer als de leerlingen weer in hun werk opgaan.

23 sept 2014
Onrustige H5. Niemand die vandaag wil opletten en E, die met andere belangrijke zaken bezig is, roept onderuitgezakt en verveeld:
‘Dat plaatje hebben wij al gehad’.
Leg geduldig uit wat een betoog is en dat bij dit betoog afbeeldingen horen, ook al heb je ze eerder gezien. Daar verwerf je kennis mee en daar word je knap van. In de tekenles maken ze het allemaal weer goed.

18 juni 2014
Op de gang ll-en van Kader. Met vlaggetjes hun wangen geschilderd gillen ze:
‘Olé, Olé, Olé … ‘
Opgewonden over de wedstrijd Nederland – Australië in Brasilië (WK).
Ik speel boos. Tot groot plezier van H4.
‘Geef ze straf, meneer. Dat moet u niet pikken’.
In het begin van de les had ik al gezegd dat ik zin had om te mopperen. Klas lachen en zeggen dat zij nóóit sacherijnig zijn, maar eerlijk is eerlijk … zij zijn ook aan vakantie toe.

23 april 2014
Pieter Oosterhuis (en) roept lachend tegen Bart Blom die op ons af komt lopen (maw-gs):
‘Bart wat wij gisteren meemaakten:
(imitatie)
‘Dat wij gisteren in het Frans Halsmuseum het beroemde werk van de schilder … God hoe heetti man ook alweer …? .. Oh ja … Frans Hals gingen bekijken …’
(einde imitatie)
‘Volgens mij was het de eerste keer in je leven dat je door een leerling werd voorgezegd, Ronald’.
We hebben lol om het idiote voorval.

3 dec. 2013
H3 is lekker aan het werk, de les begint echter bizar. Ik wil geen snoep meer op tafel, omdat het vorige week een puinhoop was en een ander het mag opruimen. Weg ermee. Als ik mij omdraai zie ik S ostentatief met een pak koekjes voor zijn neus. Uitdagende blik van wie-doet-mij-wat, waarop ik het pakje in de prullenbak smijt. Zie hem even later met hetzelfde pak koek, maar nu verstopt onder zijn trui. Roep hem naar mijn bureau met dat spul nog onder zijn kleding en stuur hem met minzame blik naar de dagdienst. Kom op zeg … Dááág!
Peter v/d Kroef (teamleider) komt niet veel later met hem langs, want volgens S was er sprake van een misverstand. Dit kan ik beamen, omdat S in de veronderstelling verkeert dat niet ik, maar hij de baas is en zo’n aanname is levensgevaarlijk.
(Peter af met een bijna huilende S).
Harold, de conciërge, vraagt zich later af hoe S het in zijn kop haalt zich er bij mij uit te laten sturen. Dit is een novum … de Kwestie S houdt ook collega wiskunde Senay Gül bezig:
‘Bij jou?’

17 dec 2013
Saïda, de vrouw die aan het eind van de dag altijd het lokaal schoonmaakt komt de tekenzolder op met haar spullen. Wij praten bij, terwijl zij zwabbert. Ze vertelt dat haar vader acht maanden geleden naar Marokko is vertrokken. Hij kon het verlangen naar zijn dorp niet meer onderdrukken. Daar heeft de familie een huis en land.
‘Mijn vader is een lieve man. Hij heeft het huis daar en mist ons als hij er is … dan huilt hij omdat hij ons wil zien’.
Ze zegt dat wanneer ze in haar dorp was gebleven zij daar gewoon zou leven zonder iets te weten over de rest van de wereld.
‘Er zijn mensen die niet weten wat er achter de bergen is. Ik wil er graag heen, maar het kan niet. Toch ben ik liever hier. Hier is het beter, maar daar ben ik gelukkiger. Mijn vader denkt ook zo.
Tegen mijn kinderen zeg ik steeds … jullie goed leren, dat is goed voor later, dan hoef je niet schoon te maken, zoals ik … ik wil leren, maar dat kan niet … Mijn kinderen gaan leren, dat vraag ik aan God … Allah geef ze een goed leven’.

3 juli 2013
Over meisjes die Joletta Bakker dringend nodig hebben;
‘Is Juf Bakkūr-ūr?’
‘Waarom zoeken jullie haar?’
‘Waaai moeten PRRAAAAtūn!’
‘JUHUF … Juf BaaaKKKKūūūūRRRrrr!’

15 mei 2013
Geef mooie les over de autobiografische schilderijen van Picasso en zijn vrouwen. Iedereen ongelukkig. Wel meesterlijke kunst. Verbazing en vragende gezichten.
‘Wat gebeurde er met Paul’, vraagt L over de oudste zoon van Pablo.
’Mocht hij niet thuiskomen? Dat is toch zielig!’

7 mei 2013
Rijd even naar school, omdat El-V6 belt dat zij met haar examen-/tekenwerk niet verder kan en er niet uit komt. Het is mooi weer, dus geen straf.
Tijd om wat te kletsen met Maarten Prins. (conciërge)
‘Jij hier? … Alles voor de leerlingen!’ roept hij en dat is altijd zijn motto geweest. Hij blijft lekker tot zijn 65ste als conciërge werken omdat hij het heerlijk vindt. De training is morgen gelukkig voorbij.
‘Dat krijg je toch zeker wel gecompenseerd?’
Hij kijkt mij met een schuin oog aan en vraagt retorisch:
‘Geloof je het zelf?’.

27 febr. 2013
Met El-V6 over haar bezoek naar Berlijn met Tjeerd van der Wal (du). Het verbaast mij hoe volwassen en intelligent zij over kunst praat. Reis geslaagd. Waar kom je dit nu tegen?

26 febr. 2013
S en C vragen wanneer ik op school ben.
’Ik kan jullie de hele dinsdagmiddag en de hele woensdag van dienst zijn’, antwoord ik plechtig.
‘Oh, dus u bent er alleen voor ons’ grap-lachen ze,’ Wat een eer’.
‘Jullie zijn mijn leukste hobby’, gein ik terug.

9 jan. 2013
Voor de vakantie moest V3 de film Anna Karenina bekijken. Zo stom, want de andere klassen hadden wel een leuke film.

18 apr 2012
Tijdens een dictaat over Gauguin roept C:
‘Nu is het wel genoeg meneer, ik krijg stijve vingers van het schrijven’.
‘Even kijken … waar was ik ook alweer?’.
De klas citeert de laatste zin.
‘Oh ja …’, en vervolg mijn dictaat weer, maar dan iets anders geformuleerd.
‘Meneer … Doet u dat allemaal uit uw hoofd?’, reageert C weer verbaasd.
‘Ja meneer weet dat allemaal. Hij heeft het echt op een rijtje’, merkt S op.

14 sept. 2011
De nieuwe conciërge Dwight ziet mij laat op de dag nog lesgeven aan H4. Hij komt in de klas zitten en luistert nieuwsgierig mee over de religieuze schilderijen die ik bespreek en de Bijbelverhalen die daarbij horen… Nou ja … zo bijzonder … dit overkomt je nooit.

23 juni 2011
E en R: ‘Ach meneer, geeft u geen SO vandaag, maar een gewoon werkje? … Wij hebben het al zóóóóó … druk … Toe meneer … Denk ook eens aan ons!’.
Schiet in de lach. Het zijn 2 bloedserieuze meisjes die zich daardoor overal druk om maken.
‘Moet u mijn hoofd zien … er kan niets meer bij… meneer wij kunnen niet meer … Nu hebben wij ook nog 4 tussenuren …’
‘Dan heb je toch tijd om er even naar te kijken?’.
‘Wat bent u gemeen … Juist niet … Dit maakt het alleen maar erger’.

15 juni 2011
Een meisje uit V4 snapt maatschappijwetenschappen niet en zal daardoor waarschijnlijk blijven zitten.
‘Bij ons thuis praten wij nooit over politiek’, vertelt ze,’ want mijn ouders begrijpen dat niet & kunnen mij daar niet bij helpen’.
Haar vader en moeder hebben daar de opleiding niet voor gehad en kunnen haar prestaties op school niet volgen.
‘Zij begrijpen er niets van wat ik op school doe’.
Heb met haar te doen, omdat een goed stel hersens alleen niet altijd genoeg is. De sociale achtergrond speelt een cruciale rol. Voor haar is school extra zwaar en heel moeilijk als je er alleen voor staat.

5 mei 2011
Word bestormd door Ky & Ni:
‘Meneer, meneer mogen wij snel naar … (onverstaanbaar) …’.
‘Leg eerst eens rustig uit wat jullie willen, want ik versta er geen bal van’.
‘Meneer, meneer mogen wij alstublieft even naar Rol (lo) …’ (bijna buiten adem)
‘Meneer Rol’.
‘Meneer Rol, want de BBQ gaat vanwege het weer niet door en nu willen wij Rol … meneer Rol, vragen of het wèl door kan gaan?! Het mag ook wel vanavond bij Ni thuis … toe mag dat? … PLEASE!’.

9 mei 2011
Er komt zomaar een eigenaardig mannetje de Tekenzolder opgelopen. Hij heeft rubberen handschoenen aan en een lantaarn in de hand. Negeert ook de ll-en in de klas.
‘Komt u hier bommen onschadelijk maken?’, vraag ik.
Hij zegt niets en slaat een dierenencyclopedie open op een pagina met muizen.
‘Dit is mijn specialisatie … muizen …’, grijnst hij,’ Kijken of er muizen zijn’.
Hoe meer ik hem observeer hoe meer hij gelijkenis begint te vertonen met zijn specialisatie.
Hij verdwijnt zoals hij gekomen is, zonder verder iets te zeggen.

24 nov 2010
Er wordt een rondleiding gegeven aan een groepje ouders en breng de klas alvast op de hoogte als wij hen in de verte aan horen komen. Vertel iets over de lessen, de werkende ll-en en het werk aan de muur. Als ze weer verder gelopen zijn zegt S complimenteus:
‘Meneer, u kunt zo terecht bij Tel-Sell’.
Hebben plezier om de situatie.

11 nov 2010
Dag van de Leraar
Vraag in de docentenkamer aan Bart Blom en Pieter Oosterhuis hoe je Leraar Van Het Jaar kunt worden.
‘Ha, ha, ha’, lachen zij:’ Maak je maar geen zorgen … Wij krijgen eerder een lintje van de Koningin dan dat wij Docent Van Het Jaar worden. Hoe dàt gaat is voor iedereen een mysterie’.

30 juni 2010

12 mei 2010
Eindexamenstunt. Gemopper bij V6. Een 4 Mavo-ll heeft voor €300 100 liter bier besteld en voor de rest van de bovenbouw één literfles fris. Belachelijk natuurlijk. Mooi dat V6 niet gaat meebetalen.

1 apr 2010
Geef eindelijk weer normaal les. Laat aan V6 de controversiële film van de Iraanse kunstenares Shirin Neshat – Turbulent zien. De heftige film gaat over de onderdrukte rol van de vrouw in Iran. Eén zanger zingt in een ruimte vol mannen en achter een scherm een vrouw, maar dan eenzaam in een lege zaal.
Ha die van oorsprong uit Afghanistan komt herkent de Farsie-tekst. Tu probeert de Arabische Koranteksten mee te lezen. Er is nog even aandacht voor een tijdelijk EL-HEMA -project. (de HEMA in het Arabisch)
Ma merkt plotseling uit het niets op dat van de chocoladeletters bij de HEMA dit jaar alleen de S en de M verkrijgbaar waren. De klas roept; ‘De S van Sinterklaas en de M van Mohammed’.

25 mrt 2010
Excursie Amsterdam.

• Ba valt bijna flauw van enthousiasme als zij het Melkmeisje van Vermeer ziet … zóóó chill … het groepje blijft een beetje bij Pieter Oosterhuis en mij in de buurt vanwege onze deskundige uitleg. Iemand merkt op dat die dia van school hier ook hangt.
• Al zeult vandaag de hele dag één schilderij mee, want daar gaat zij vandaag toelatingsexamen mee doen op de kunstacademie.

14 okt 2009
Ba wil geen profielwerkstuk schrijven, maar een echt Barokschilderij maken. Geef haar een voor-geprepareerd, onbeschilderd doekje. Dat vindt ze te klein. Sleep met haar een oud linnendecorstuk van de zolder. Het is 2,5 x 2 meter.
‘Hm … Dit is wel groot genoeg’, zegt ze optimistisch en begint meteen het enorme doek te witten.

24 sept 2009
In V6 zegt Tu plotseling:
‘Volgens mij was u vroeger een schattig jongetje op school’.
Voel mij geroepen die illusie enigszins bij te stellen.
De klas ligt even later in een deuk als ik vertel dat wij aan de examenstof kunnen beginnen en wat de theorielessen betreft de cirkel rond is, waarbij ik zonder erbij na te denken met mijn handen een gebaar van een vierkant maak.

12 febr. 2009
M uit H/V3, dit jaar nieuw in de klas, zegt dat bij mij de tekenles anders is.
‘Bij u moeten wij echt iets leren en niksen met je jas aan mag ook niet’.
Vandaag echter heeft ze nergens zin.
‘Mag dat, meneer?’, vraagt ze,’ Dan ga ik de nieuwe opdracht in mijn dummy plakken en versieren’.
Dat mag, want lummelen hoort er af en toe ook bij.

13 nov 2008
(… ?? …)
V6 & H5 ll-en hebben hun gezicht beschilderd.
Wordt-i boos of wordt-i niet boos?
Wat mij betreft laten ze het zitten, alleen kunnen ze die acrylverf beter van hun gezicht halen, want als het opdroogt krijg je het er alleen met spiritus nog af.
Geschrokken staat het groepje het spul zo snel mogelijk van het gezicht te boenen.

15 okt 2008
In H5 vraagt een meisje als ik, aan de hand van dia’s de zojuist behandelde stof uitleg;
‘Meneer hoe weet u dat nu allemaal?’

1 okt 2008

15 mei 2008
‘Meneer … S heeft een date … hij heet E en vanavond gaan ze ergens eten in Bloemendaal’.
S kijkt met een mengeling van gene en trots naar haar vriendinnen. Ze begint zelfs te blozen als haar vriendinnen eraan toevoegen dat ze een seksbom is.

5 mrt 2008
Na de pauze-V6. X & Y komen veel te laat de klas binnen.
‘Waarom zijn jullie zo laat meiden’.
‘We waren naar de wc, meneer’
‘En jullie hebben net pauze gehad?’.
‘We zijn hartstikke ongesteld’, antwoordt Y,’ Het bloed stroomt alle kanten op. Het is echt heel erg. Jullie hebben dat niet. Mannen realiseren zich niet wat dat is’.
Er ontstaat een luchtig klassengesprek. De meisjes vragen waarom ik geen kinderen heb. Ik vertel met lichte ironie dat ik kinderen haat en dat ik daarom in het onderwijs terecht ben gekomen. Iedereen moet hard lachen. De ontspannen sfeer is een reden om het laatste half uur nog even keihard te werken.

4 okt 2007
2e Klas. Zet met de tekenles alfameisjes uit elkaar, omdat ze vorige week de sfeer dreigden te verpesten ten koste van, in hun ogen, de z.g. tutmeisjes.
‘Even zien. Ik wil niet meer dan 4 meisjes aan 1 tafel’.
‘Waarom? We deden toch niets?’
‘Juist. Jullie waren vorige week stikvervelend. Of moet ik het uitleggen. Heb ik gelijk of niet?’.
‘Dat is waar meneer, maar …’
‘Geen gemaar …, anders geef ik jullie zelf ergens in het lokaal een plaats en dan definitief’.
Ze splitsen zich snel op in twee groepjes en voegen eraan toe dat ze inderdaad melig waren.
Nergens last meer van, gezellige les.

13 juni 2007
Bij een Profielwerkstuk moet een voldoende (V) gehaald worden anders mag je geen eindexamen doen.
Vertel Klaas de Vos dat het Profielwerkstuk, gezien de omstandigheden van de kandidate, geen echte V is maar een N.N.O.
‘…?…’
‘Net Niet Onvoldoende’.
Kortom. Tot ieders opluchting mogen alle kandidaten eindexamen doen.

22 febr 2007
Terug in de boot met L & A na de Excursie Kunstklas in Amsterdam. Ze zijn in giebelstemming.
‘Meneer, weet u … De leraren zijn echt niet normaal … & u bent homo, want u zit met uw benen over elkaar. (… ? …) Ten minste dat zegt meneer Oosterhuis altijd als iemand zo zit. Weet u wat hij zei, meneer? …
Hij zei dat hij met een vrouw is getrouwd, omdat hij geen leuke man kon vinden. Dat is toch niet normaal? Leraren zijn allemaal gestoord’.
Verder liggen ze de hele trip in een deuk en gieren over de gekste dingen en van alles en nog wat.

15 febr 2006
Excursie Kunstklas in Haarlem. Het is slecht weer en het regent. A is er niet. Jo gaat hem bellen.
‘Waar ben je sukkel, we wachten op je (… hm …) Hij ligt nog in bed. (… hm …) Het is te slecht weer, dus komt hij niet’.
Helder. Verder prachtige dag met een enthousiaste groep.

30 mrt 2005
Py ziet mij op de gang aankomen:
‘… Zo meneer, u loopt veel te vrolijk, dat voorspelt weinig goeds voor ons”.

16 mrt 2005
(…) Verder zit er een jongen in de klas die profvoetballer wil worden. Zijn gedrag is anders dan anders & hij praat zoals een stadion joelt.

3 febr. 2005
Open Huis.
‘Meneer als u een wrak van een man ziet binnenkomen dan is het mijn vader, want hij is al 60’.
Komt er even later een aardige, geïnteresseerde heer en vader het lokaal in.

26 jan 2005
‘Meneer, het leven van een scholier is erg zwaar’.
‘Dat is waar, maar hoe komt het dan dat oudere mensen altijd zeggen, dat zij hun schooltijd de mooiste tijd van hun leven vinden?’.
‘Ouderen zeggen dat omdat ze uitgeblust zijn’.

13 jan 2005
Da vertelt dat meneer Piet, die bekend staat als coole wiskundeleraar, tijdens een proefwerk zomaar de klas uitloopt.
‘& dan nog durven wij niet te spieken … Dat komt, zegt hij, omdat dat hij ons vertrouwt …’.
Ze weten dat hij ook oud-leerling was, maar dat hij toen heel ondeugend kon zijn is nieuw.
‘Hè, meneer Piet? …’
Dat geloven de meisjes niet.
‘Nou zèg, het is niet waar … meneer Piet? Nééééé…!’

12 jan 2005
George Lucardi, de mediatheekbeheerder, stelt een nieuwjaarsborrel voor. Hij scharrelt chips en limonade bij elkaar. Pieter Oosterhuis (ckv) en ik houden ondertussen een soort toespraakje en als hij weer binnenkomt met de spullen barst de ckv-groep los in een daverend applaus.

3 nov 2004
‘Hé jongens ik dacht dat jullie het laatste uur weg zouden gaan?’.
B & E, twee stoere binken, zitten te ckv-en.
‘Ja meneer, ckv is het enige vak waar je niets voor hoeft te leren & dan maakt het niets uit of je werkt. Dit doe je met plezier! … Kijk, moet u zien wat wij maken!’

7 okt 2004
Rob Lut (du) over V4:
‘Snappen jullie die lui nu? Ik moet ze Duits bijbrengen, maar ze weten nauwelijks het onderscheid tussen de verschillende talen. Als ze twee teksten zien waarvan de ene Frans is, dan zal die andere tekst wel Duits zijn. Wanhopig word je er van’.

11 mrt 2004
Lachende meisjes op de trap naar de tekenzolder.
‘Meneer … Sorry hoor, maar dames gaan voor…’
‘Zo? Ik dacht dat meisjes juist een oudere, wijze man voorrang zouden geven?’
‘Ja, maar wij zijn meisjes en meisjes zijn dames, dus dames gaan voor’.
Geen speld tussen te krijgen.

11 sept 2003
H4. Leg uit wat genreschilderkunst is.
Hoor Py tegen Fr fluisteren:
‘Gaat-i het straks over de schutterstukken hebben’.
(…) ‘En dit schuttersstuk is zo’n genre’ (…)
BOINK … dreunt Py’s vallende voorhoofd op tafel.

21 aug 2003
Vraag in V6 na een tijdje:
‘En hebben jullie in de inleiding van het werkboek met het jaarlijkse thema nog moeilijke woorden gevonden en hun betekenis opgezocht?’
‘Nee hoor het ging best … Er wordt verteld waar het boek over gaat’.
‘Ik vond de woorden representatie en optica’.
‘Huh?’
‘Ok. Daar gaan we, schrijf op …’
De les is begonnen.

17 apr 2002
Tekenmarathon ten behoeve van de Dodenherdenking. Pauline Dekker (tek) en ik hebben 4 ploegen samengesteld die na de pauze op groot formaat gaan schilderen. Tot ontevredenheid van sommige collega’s vallen er vanmiddag wat lessen uit, maar sommigen komen in de loop van de middag toch wel even kijken. Helemaal goed. Wij hebben voor de gelegenheid grote vellen papier op de vloer van het tekenlokaal vastgeniet. Niet veel later spat de energie ervan af. De diverse groepjes mogen elk de voorstelling kiezen die ze willen schilderen. (de schetsen zijn een paar weken geleden in de klas gemaakt) De meisjes zijn het snelst en ook het meest gemotiveerd om aan de slag te gaan. Ze zitten op de vloer en buigen zich ingespannen over het papier. Er wordt vier uur lang geschilderd voor een maximaal resultaat. Wat een sfeer. Dat de luitjes binnen de gegeven tijd zoiets voor elkaar krijgen is een kick. Om vier uur zijn er zelfs enkelen die een beetje duizelig worden van de inspanning als ze opstaan. Pauline geeft ook uiting aan het enthousiasme door eveneens een gedeelte mee te schilderen. Om half vijf struikelt ze van vermoeidheid naar huis. Even alles opruimen en veiligstellen. Ik val thuis pas in stukjes uiteen.

21 febr 2002
‘Meneer, ik heb zo’n zin om te zingen’.
‘Dan ben je verliefd A dat kan niet anders’.
‘Ja meneer. Hebt u dat nooit?’
‘Jawel, maar dan begin ik vrolijk te fluiten’.
‘Als je al met iemand bent wordt het houden van’, mijmert L.
‘Houden van vind ik toch ook weer echter dan verliefd’, filosofeert A.

14 mrt 2002
Het schilderij Who is afraid of Red Yellow & Blue van Barnett Newman is met een stanleymes aan flarden gesneden. Bespreek het in de les als wekelijks ditje & datje, want het land staat op z’n kop.
H5: ‘Dat u zich zo opwindt over een kapot schilderij, wij maken ons alleen druk over een goed of een slecht cijfer’.

29 nov 2001
Nieuwe Opdracht H4/V4.
‘Stomme opdracht … moet dat nou … wat stom zeg …’
Na een paar minuten is iedereen enthousiast aan het werk als de opdracht en alles wat erbij komt kijken, is uitgelegd.

22 nov 2001
Leg aan H5 de nieuwe opdrachten uit. We gaan een boek maken.
‘Meneer wat gaat er toch allemaal door u heen?’, vraagt Pa verbaasd, ‘Hoe verzint u al die opdrachten. Daar kan ik echt niet bij … En de boekjes die u laat zien … Wie bewaart dat nou?’.
Om er even later aan toe te voegen:
‘Bent u rijk? Want wie koopt & bewaart nu al die dingen?’
Wij zitten met zijn allen rond de ovalen tafel en bekijken de meegebrachte voorbeelden. De sfeer is goed en dat maakt het gezellig.

31 mei 2001
Mi-V6 heeft voor zijn eindexamen een speelfilm mogen maken i.p.v. een teken-of schilderopdracht. Vandaag is de beoordeling. Hij moet zelf de beamer aan de praat zien te krijgen, omdat computer-assistent zich heeft verslapen … grrr … de beoordeling gaat verder goed, alleen wil de gecommitteerde uit Bergen geen 10 geven. Een 9 vindt hij alleszins redelijk. Mi was eerder al aangenomen op de Filmacademie.

18 okt 2001
Feestelijke onthulling van een schilderij van Toon de Haas. A & R mogen het doek officieel inwijden en voelen zich heel bijzonder. T & A spelen fluit. M K zingt 3 liedjes begeleid door een pianist en een gitarist. Joletta vult Frits Vermeulen (rector) aan en benadrukt dat de tekeningen op de uitnodigingskaart gemaakt zijn door ll-en van B2.1 en B22.

15 nov 2000
Mi-V6 geeft op de tekenzolder een première van zijn speelfilm Bestemming Onbekend aan familie en bekenden. Er is een soort champagne en een echte Oskar-uitreiking. Pers aanwezig, met een heuse persconferentie. Leuk einde van de dag. Praten met ll-en en ouders. Bijzondere jongen is het toch.

2 dec 1999
B22 – Nieuwe Afrikaanse leerlinge uit Sierra Leone zonder enige opleiding, Sisi geheten, die ons stilleven van kartonnen dozen op haar manier natekent. Ze legt de tekening op mijn bureau. Van een herkenbaar stilleven is geen sprake. Alleen onherkenbare vlekken. Leren moet je leren: bewijs geleverd.

30 sept 1999
Groepje V6-ll ruimt bladeren op bij een verzorgingshuis voor een goed doel (wens afscheidscadeau van vertrekkend rector Hans v/d Kwaak). De ll-en halen er f 200 mee op. Consternatie. Een dementerende mevrouw zit in een karretje met een pookje en smeert hem om de haverklap naar buiten.
‘Waar gaat u naartoe mevrouw X?’, vraagt de opstuivende verzorging.
‘Dat gaat jullie niets aan. Ik ga weg. Ik ga naar hoeperdepoep’.
Ons groepje kijkt van een afstand toe.

9 9 99
Tekenen met H4 & H5 in Beeckestijn. Prins Willem-Alexander heeft zich vandaag verloofd en hier lopen de bruidspaartjes druk om onze tekenende ll-en heen. Vandaag figureren wij in een fête galante van de schilder Watteau.

9 juni 1999
Mi-V5 heeft een rugzakje op zijn buik gebonden en zijn trui erover getrokken. Hij doet een collega na. Met een scheef hoofd loopt hij naar Sa, die vanwege haar schoonheid wel last heeft van de jongens en zichzelf het liefst verbergt tussen de andere meisjes.
‘Zo Sa’, zegt M schmierend en schuift met zijn buik tegen haar aan, ‘Leg jij nu eens uit wat je vandaag gedaan hebt … !?’
Giegelgillend griezelt ze bij hem vandaan.
De klas heeft schik van Mi’s cabaret- en improvisatietalent. Alles in vertrouwde, ontspannen sfeer. Leuke ll-en.

29 apr 1999
Om half elf, rumoer in de school. M4 examenstunt … H/V3 vraagt of er nog les is straks.
‘Ik geef geen absenten meer door vandaag’.
‘OK, Doei meneer … Fijne vakantie!’.
De collega’s van dienst zitten niet veel later onder het meel en de slagroom.

21 apr 1999
Excursie Haarlem. Ll-en merken in het Frans Halsmuseum op dat je die lijsten om de schilderijen alleen nog maar ziet op stoffige zolders.

25 mrt 1999
Geen theorie met H4 vandaag, maar laat ze lekker tekenen.
Ol zegt:’ Nu weet ik waarom u tekenleraar geworden bent. Wat kunt u beppen zeg’.

11 febr 1999
3 ll-en zijn naar de Open dag van de Lerarenopleiding in Amsterdam geweest. Het meeste vonden ze wel boeiend.
‘Meneer er was een hele vage leraar die kunstgeschiedenis gaf over een onduidelijke Belgische schilder … saai die man … U geeft vééééel leuker les, want u vertelt alles veel spannender … dat bedoelen wij als compliment hoor!’.

7 jan 1999
Na de les over het schilderij Het Lam Gods van Jan van Eijck zegt Ma. dat hij het geloof onzin vindt omdat het toch niet waar is.
Daarop vertrouwt Ga toe: ’Meneer, ik ben Christelijk Protestants’.
‘Zo?’.
‘Weet u … Mijn moeder is Christelijk en mijn vader Protestants’.

3 dec 1998
Moet lachen om H4-llen. Een jongen gooit de radio uit (Radio 538) en merkt op dat hij gek wordt van die teringherrie. Deels voor de lol deels serieus zet hij Classic FM op. De 3e van Mahler klinkt.
Ki schrijft voor de grap op het bord. ‘Wat een maffe muziek, maar wel geinig eigenlijk’.

24 juni 1998

• Seia Groeneveld (ne) heeft B2.3 een proefwerk gegeven over het begrip oorlog.
  Een meisje schrijft; ’Nou. Als je getrouwd bent & als je plotseling vreemdgaat … etc.’
  Volgt een heel verhaal.
• Tegen Y-B1.6 dat we in het begin van het jaar weleens ruzie hadden, maar dat we nu de beste vrienden zijn geworden.
  ‘Toen was ik stoer’, zegt ze verlegen.

18 juni 1998
Sta met B2.2 wat te grapjassen. Een zeer moeilijke groep. Meisjes vragen of ik getrouwd ben.
‘Natuurlijk’, antwoord ik verbaasd, ‘Ik ken mijn vrouw al 30 jaar’.
‘Hè, hoe kan dat nu?’. vraagt de brutaalste uitdagend, ’Iedereen zegt dat u homo bent!’.
‘Zo? Ik zal het nieuws vanavond aan mijn vrouw overbrengen’.
Hoor haar in de verte tegen haar vriendin fluisteren;
’Iedereen zegt het!’.
‘Volgens mij is hij het tòch.’, antwoordt de ander zacht.
Ze verliezen zich in de speculatieve fase dat sommige leraren wel homo en sommige juffen wel lesbies moèten zijn.

10 juni 1998
Excursie geschiedenis B1.6. Met Bart Blom naar het Archeologisch Museum in Haarlem. Romeinen in Velsen. De klas bestaat op 2 jongens na geheel uit meisjes en die jongens worden en masse heel kinderachtig en echte kleuters gevonden. Als T. iets doet of zegt roepen ze;
‘Tiihiim … Hou nou toch eens õhõp’.
In de bus naar Haarlem worden top-40 liedjes gezongen en bij het uitstappen heeft een meisje haar jas met portemonnaie laten liggen. Paniek. Spullen weg en huilen. Ze wordt getroost door haar vriendinnen. Na de rondleiding moet de groep een krant met berichten maken uit de Romeinse Tijd. De jongens zijn het snelst klaar en om ze weer aan het werk te krijgen vragen Bart en ik of beiden al een politiebericht hebben geschreven over het lijk dat de archeologen in een put hebben gevonden. Ze stuiven weg en komen niet veel later met een politiebericht terug waarin staat dat omstreeks 1837 (?) ene Rusler op geheimzinnige wijze is verdwenen. De familie heeft het er nog over. De redactie plakt het bericht als laatste nog snel in de krant.

30 okt 1997
‘Daar heb je hem weer met die Mondriaan. Wat hebt u toch met die man?’.

4 sept 1997
Een ll-e van Haije Gemser (tek) laat, nog steeds verbolgen, twee sjabloneertekeningen zien van vorig jaar. Ze is boos dat zij voor 1 van die tekeningen een veel te laag cijfer heeft gekregen en laat mij kiezen welke dat is. Even kijken … Vertel dat tekening x onder de maat is en wat klungelig afgeraffeld. Meisje teleurgesteld, want ze ging er van uit dat er naar willekeur wat aangerommeld wordt met die cijfers op de tekenzolder.

15 jan 1997
Zet 3M-ll Jo & An (brave meisjes) even buiten de klas. Ze hebben onverwacht maskers gemaakt van proefwerkblaadjes en becommentariëren mijn verhaal over het Impressionisme.
‘Waarom zaten jullie te carnavallen, dat is over een tijdje pas’, vraag ik hen later quasiboos. Slappe lach.
‘Oh, meneer we zullen het nóóóóóit meer doen, vertelt u het alstublieft niet aan mevrouw Thijssen … we hebben toch opgelet toen u het had over Toulouse-Lautrec? We zullen het echt niet meer doen … toe meneer … dat beloven wij!’.

29 aug 1996
Bij het uitleggen van een nieuwe opdracht laat ik aan een meisje in klas-3 een plaatje van een kunstenaar zien.
Verontwaardigd zegt ze; ‘Nou zeg, dat kan ik ook! Zij krijgen er miljoenen voor & als ik zoiets maak dan geeft u een onvoldoende’.

25 apr 1996
‘YESSS’, roepen de 1e klassers. Eindexamenstunt. ‘Mogen wij nu naar huis en hebben wij vrij?’, vragen zij hoopvol. Verheugd stuift de groep weg.

17 apr 1996
Met Mark Hartman (tek) M-3-excursie naar Amsterdam. 9 ISK-llen lopen met ogen op stokjes door het Rijksmuseum en weten niet wat zij zien. Een Ethiopisch meisje vraagt naar de betekenis van sommige woorden, bestudeert de schilderijen en vult serieus de vragenlijst in. (In de bus naar Amsterdam las zij stilletjes een boek)
Twee Afgaansche jongens zijn niet weg te slaan bij twee schilderijen van Casper David Friedrich. Dit willen zij ook kunnen, zo mooi is dit.
De IJmuidense ll-en zitten ondertussen op de trap in de weg en zijn brutaal tegen de suppoost. In onvervalst IJmuidens roept een mede-klasgenote;
’DAT WAIF DAAR ZAAI TEGEN ONS DAT WE NIET MOESTEN DENKEN DAT WE JESUS CHRISTUS ZAAIN…, dus onze schuld is het niet’.
Correctie volgt.
Als wij weer thuis in IJmuiden zijn roept het groepje: ’Doei meneer & bedankt hè’.

24 mei 1995
De begrafenisstoet.
Om 10 voor 10 worden de ll-en gevraagd om zich buiten voor de school op te stellen. De conciërge Willem Veldman is vorige week plotseling overleden. De ll-en hielden van hem en benaderden hem met respect. Een lange sliert staat aan de stoeprand. Jongens van de LTS hangen uit de ramen en joelen naar de meisjes. Het is stralend zonnig warm. Er wordt fluisterend gesproken tot de stoet komt aangereden. Er valt een doodse stilte. De jongens nemen hun base-ball-petjes in de hand. Ook de jongens van de LTS aan de overkant zwijgen. De auto’s, voorafgegaan door een kraai, houden even halt voor het kantoor van Herman Veldman. Bij enkele collega’s stromen tranen over de wangen. Stil verdriet. Indrukwekkend afscheid van al die zwijgende ll-en en de erehaag. Zo jammer, want ’t was een aardige man die met zijn bulderstem iedereen het weekend in baste:
‘Tot volgende week hè. DE GRRRRROETEN …’!

19 okt 1994
In de Stadsbibliotheek wordt aan de 1e-klassers uitgelegd dat echte IJmuidenaren eigenlijk niet bestaan. Het was vroeger een allegaartje van arme gastarbeiders uit Limburg, Groningen en zelfs Engeland. Zij hebben het Kanaal onder barre omstandigheden met de hand gegraven en zijn hier veelal blijven hangen. Ze kregen nauwelijks te eten, kregen nauwelijks loon en hadden zelfs geen huis. Een kuil in de grond met takken erover moest bescherming bieden tegen het slechte weer en de kou.
Daarna vertelt een Turkse meneer, die in 1963 een van de eerste nieuwe gastarbeiders was, zijn verhaal. Alles was anders, nieuw en vreemd voor hem in dit land.
Na een tijdje steekt een meisje haar vinger op en vraagt;
‘Heeft u toen ook in zo’n kuil met takken geslapen?’.

30 mrt 1994
Willem Bijl, de conciërge, heeft een boefje uit de 1e-klas betrapt op het stelen van bij elkaar f750. Het jochie stuurde hem steeds met een smoesje naar een ver gedeelte van de school en sloeg dan zijn slag. Op zijn vrije middag heeft Willem zich in het magazijn opgesloten, waarop een heterdaadje volgde. Zo vang je boefjes.

10 juni 1993
Landelijke leerlingenstaking. De spijbelaars blijven gewoon thuis. Toch is de opkomst nog redelijk.
Een 1e klasser vroeg gisteren of hij ook mocht staken.
‘Nee, je bent nog te klein’.
‘Dan kom ik naar school’, lachte hij.

26 mei 1993
Werkweek Parijs.
Een verliefd stel wordt door de anderen Bison & Kit genoemd.
Re vraagt in het Louvre of de schilderijen allemaal echt zijn.
Eerder vroeg een groepje in de Notre Dame ook al; ‘Is alles echt?’.

25 mei 1993
Werkweek Parijs
Maarten Prins probeert als een bataljonscommandant de ll-en bijeen te houden.
‘We pakken zūs daar en nemen dàt zo. Als jij die plek schoonveegt, dan dauw ik ze de bus in’.
Volgens de buschauffeur Leo zijn die glimmende daken in de verte bedekt met bladgoud.

25 febr 1993
Paniek op school. Op een 3-luik door ll-en geschilderd & op een schilderij boven de Toko van Willem Bijl, met zijn portret erop, zijn met viltstift scabreuze teksten geschreven en is gore graffiti geklad. Willem Bijl heeft als een echte detective de daders in H4 opgespoord. De jongens willen een beetje slap hun excuses maken, maar daar neemt de schoolleiding geen genoegen mee. Willem is razend, dus vraagt Hans v/d Kwaak of Joletta en ik de zaak willen aanpakken en regelen. Wij vertellen dat je respect opbrengt voor iets dat door mensenhanden gemaakt is en dat de vernieling van het schilderij dat mevrouw Bakker voor meneer Bijl gemaakt heeft haar diep gekwetst heeft. Wat zal iedereen op school van hun vandalisme vinden?
‘Ho,ho,ho’, roepen de jongens, ’Vandalisme? Het was een melig geintje en helemaal niet persoonlijk bedoeld’.
… Ja, doei … Ze maken eerst excuses aan Joletta Bakker. Aangeslagen en gedwee spannen zij zich de rest van de dag in, om met de schoonmaakspullen die Willem heeft verstrekt, alles weer in oorspronkelijke staat terug te brengen.

28 jan 1993
Een meisje heeft ter voorbereiding van het s.o. een film gemist over het leven van Vincent van Gogh. Als ze het verhaal bekeken heeft concludeert ze; ’Nu begin ik steeds meer te begrijpen waarom kunst zo makkelijk is, maar ook hoe moeilijk het is om het te maken’.

17 dec 1992
Sportdag. Er schuift een nieuwe leerlinge aan op de tribune. Ev heet ze. Zij volgt de lessen onregelmatig, soms kort, soms zit ze de hele dag in de klas. Ev komt uit Turkije en woont bij een pleeggezin, maar is hier illegaal. Ze wil kunstenares worden.
‘Mijn hele leven al’.
Ze stelt levendig en openhartig allerlei vragen. Over kunst, over schilderen, hoe het is om les te geven. Ze wil dingen maken vanuit haar gevoel, als ze zich vrolijk voelt, maar ook als ze triest is en wordt gekweld door eenzaamheid, ondanks het pleeggezin.
‘Turkije is mooi hè?’, zegt ze na een tijdje,’ en wat zijn de mensen aardig. Iedereen gaat als een broer en zuster met elkaar om. Ik mis dat heel erg. Hier is men koel en op afstand’.
Ze vraagt waar ik allemaal geweest ben in Turkije en moet lachen om mijn uitspraak van sommige Turkse woorden. Ev tekent heel apart, goed, eigenzinnig en steeds op niveau. Ben beduusd van haar openhartigheid en nog meer over die van mijzelf.
(ps. Jaren later zag ik haar op de televisie terug als vaste actrice in het televisieprogramma Sesamstraat)

14 mei 1991
Werkweek Vierhouten.
Kamperen. Ben een paar dagen van de partij. Vandaag naar het Dolfinarium in Harderwijk, waar je je passief kunt laten vermaken. Meeklappen op de maat van de muziek (dolfijnen) alles gesneden koek voor scholieren-, bejaarden- en andere aanwezigen. Deze keer een leuke groep en geen wanklanken. Verder oude ambachten. Op het andere veld een school met speciale SMOG-ll-en, die prompt twee fototoestellen van onze meisjes stelen.
De docenten slapen in een huisje en de ll-en in lekkende tenten.
1e nacht weinig slaap.
2e nacht bonte avond. Willibrord Nota (gs) is ceremoniemeester. Dat doet hij heel leuk en neemt en passant alle leraren in de maling. Iedereen lachen en veel plezier.

15 mei 1991
Werkweek Vierhouten.

• Roepen een jongen waar hij blijft, want de groep is al begonnen. Met vet Surinaams accent klinkt het verontwaardigd;
  ’Hé, man, hoe kan ik van tevoren nou weten dat iets begint’.
• Wij fietsen door de bossen en over de heide naar Emst. Een dikke jongen valt van zijn fiets.
  Verbouwereerd staat hij op en mompelt: ’Hoe gaat dat ook alweer … fietsen’.
  Vandaag gaat groep twee naar de kaarsenmakerij en de forellenkwekerij, waar het pist van de regen en iedereen doornat wordt. Een meisje valt in een van de vijvers en klimt rillend uit het water. Bibberen van de kou. Het is triest weer.
  Als wij met alle groepen in het zwembad zijn rijd ik het rillende meisje met de natte kleren, een meisje met astma en een meisje waarvan de-knie-op-slot-zit alvast terug naar Paasheuvel. Laat thuis.

14 mrt 1991
Omdat 7 meisjes (B1.7) te laat de klas inkomen moeten ze nablijven en de verloren tijd inhalen. Nou, dat vinden ze een enig idee. Terwijl ik proefwerken nakijk zitten ze te tekenen en te ginnegappen.
‘Meester, we mogen klachten over de leraren indienen, maar over u zullen wij niet klagen’.
Straf krijgen, nablijven en het nog leuk vinden ook.

7 febr 1991
Het is vreselijk koud en op de tekenzolder komt de temperatuur niet boven de 9º C. De ll-en zitten met hun jas aan te tekenen. Voor de voorlichtingsavond van vanavond brengen wij het lokaal alvast in gereedheid.
Een atheneum-ll constateert: ’Eén keer per jaar spelen jullie de hoer’.

3 okt 1990
Leg de nieuwe opdracht uit & vertel het verhaal van St. Joris en de Draak. De brugklassers zitten doodstil & luisteren met open mond naar het spannende verhaal.
Op het eind roept de klas opgelucht: ‘En zij leefden nog lang en gelukkig’.
Ze kunnen bijna niet wachten en gaan snel aan de slag.

8 juni 1989
Vandaag proefwerk aan L/M-3. Opstand.
‘Wisten wij niet … stond niet op het bord …&tc.’.
(Gisterenvroeg op het bord geschreven, maar bijna niemand heeft bij de conciërge de stencils opgehaald).
Haije zegt olijk; ’Hier verspeel je veel goodwill mee Ronald, daar gaat je imago’.
De klas is zo groot dat Haije met 1 oog ook een gedeelte van de groep in de gaten houdt en met het andere oog op de brugklas van Joletta let. (Iemand naar huis brengen). Ongewild wordt het een chaos & heksenketel. Het proefwerk wordt waardeloos gemaakt met slechts 1 voldoende, een 9 voor Ha.

24 mei 1989 & 25 mei 1989
Paar dagen Werkweek Atheneum te Maastricht in het Sportel.

• Los Bert Gravemaker (ne) af die mij op het station opwacht als een soort Nescio met strooien hoed, maar dan gezeten op zijn Samsonite.
  ‘Heerlijk eerste klas’, want Bert wil in ‘die kuttrein lekker kunnen zitten’.
  Op het terras voor een café maakt Rob Lut een foto van ons onder het straatnaambordje Eikeltjespad. Leuk voor later.
• Maastricht. Gekanker en gevloek van een aantal jongens, want voor een fietstocht is het veel te warm. (Overdreven tropische hitte). Peter Broekens (bio) rijdt op zijn vouwfietsje driftig heen en weer om de groep bijeen te houden. We beklimmen de Bemelerberg, maar de meesten haken af.
  ‘Te heet … onmenselijk … te moe …’.
  We zitten lange tijd heerlijk in de schaduw van de bomen op het veld. Mooi Panorama. In de verte stijgt rook van fabrieken op. Loodrecht als dansende vogelveertjes in de warme lucht. Geen zuchtje wind. 1 lekke band en die blijft, na herhaaldelijk proberen, lek. De jongen laat zijn fiets uiteindelijk achter, want die heeft hij toch maar gevonden. Eind van de middag afgesproken bij een meertje waar gezwommen kan worden.
  (Zandafgraving & f2,- pp toegang. Betalen! Dit is nieuw).

6 april 1989
Vandaag de crematie op Westerveld van Pa (lbo-4) Zij heeft een eind aan haar leven gemaakt en is dood gevonden in Park Beeckestijn. Joletta Bakker waarschuwde mij gisteren toen ik de school inliep, omdat ik het nieuws nog niet had meegekregen. In shocktoestand. Pa was een lief meisje en klein van stuk. Zij was geadopteerd uit Bangladesh. Het ging de laatste tijd juist zo lekker met haar. Als ze zich vrolijk voelde was zij uiterst vrolijk, levendig en veel lachen. Dat er problemen waren over haar adoptie was bekend. Ze kon ook gedeprimeerd en stilletjes in de klas zitten & vroeg dan veelvuldig raad en advies over haar tekenwerk. Dan zocht zij steun. In haar moeilijke leventje heeft het donkere gewonnen en een onbezorgd bestaan in ons midden, is haar nu ontnomen. Tijdens de plechtigheid krijgen de meesten het te kwaad als op het laatst een top-40-liedje, dat iedereen kent, gespeeld wordt; veel huilen en openlijk verdriet. Tijdens de condoleance zegt haar moeder dat het haar troost dat er zoveel mensen zijn die haar gekend hebben. Meer dan zij ooit gedacht had.
(ps. Pa kon prachtig tekenen. Haar tekeningen hingen vaak in de gang van de school. Toen ik later dat jaar haar tekening verving door een werkstuk van iemand anders stond er rechtsonder & in kleine letters met ballpoint _doei geschreven. Dat onverwachte bericht greep mij enorm aan. Kan dat moment nog steeds niet vergeten).

18 mrt 1988
Hans van der Kwaak vraagt of er bij het eindexamen ook ll-en bijzaten die je beter-dan-goed zou kunnen noemen. Noem de naam van een meisje dat na haar examen van plan is een jaar naar Noorwegen te gaan (Kunstcursus van een jaar).
‘Wat maakt haar dan zo bijzonder?’, vraagt hij nieuwsgierig.
‘Ze werkt niet als een scholiere, maar als een mens’.
Na een fronsende en vragende blik schiet hij in de lach en komt niet meer bij. Zoiets had hij in jaren niet gehoord;
’Ze werkt niet als een scholiere maar als een mens. Ja dat is een goeie … fantastisch …’

9 mei 1987
Haije Gemser laat tijdens een schoolonderzoek een jongen het plaatje zien van ‘Zonnebloemen in een vaas’ van Vincent van Gogh.
‘Waaraan kun je zien dat van Gogh dit schilderij gemaakt heeft?’, vraagt hij.
De leerling; ’Er ontbreekt 1 oor aan die vaas’.

31 mrt 1987
Rob Lut over opmerking uit V6;
‘God meneer, kunt u iets zachter praten, want zo kan ik mijn scheikunde niet leren’.
Voor zijn vak Duits geeft hij tot zijn ergernis, de ene onvoldoende na de andere.

1986

• Hier houden de aantekeningen op. Heb nog wel bijna al mijn schoolagenda’s met de cijfers erin geschreven.
• In 1984 wordt het Vellesan College een feit.
  

Haarlem, februari/maart 2023

_{geschreven voor Na Schooltijd – Vellesan College 40 jaar.}