Naast het atletiekveld aan de Kleverlaan was vroeger een zwembad – Kleef. Chris vertelt dat in de tijd dat hij atletiekdames trainde een groepje meiden na afloop nog wel eens wilden zwemmen in het stille bad. De terreinmeester Gerrit was vrijgezel. De meisjes smeekten Gerrit dan of ze nog even het bad in mochten.
‘Vooruit’ riep hij dan en opende het zwembad. In hun blootje doken de dames het water in.
Door een luikje kon Gerrit de zaak in de gaten houden en riep mijn vader er bij. Dan zei hij; ‘Kijk Chris, mooi hè, die vrouwen in het water’.
Uit het bad riepen de dames terug dat Gerrit zijn luikje moest sluiten en niet mocht kijken anders kwamen zij het water niet meer uit.
